ആമയും മുയലും

പിറന്നു വീഴുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല
നീ പുറകെ വരുന്നുണ്ടെന്നു
പതിറ്റാണ്ടിനപ്പുറം നീ വന്നിട്ടും
ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല, നീ എത്തിപോയതു

കൊത്താംകല്ലു കളിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ കേട്ടില്ല
അമ്മയെ കാണാതെ നീ ദൂരെ ഒരിടത്തു
ചുണ്ടു പിളുത്തി കരഞ്ഞുറങ്ങിയതു

വേരുകള്‍ പറിച്ചെറിഞ്ഞ്
അലയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴും അറിഞ്ഞില്ല
ഞാന്‍ അടുക്കുന്നതു നിന്നോടാണെന്ന്
ബോധാബോധങ്ങളുടെ ഇടവേളകളില്‍
നീ വലവിരിച്ചതു എന്നെ തേടിയാണെന്ന്
മുന്പിന്‍ നോക്കാതെ നടക്കുമ്പോള്‍
അറിഞ്ഞില്ല, നീ എന്റെ തൊട്ടുപുറകിലെന്ന്

ഇന്നു,
നമ്മള്‍ ഒപ്പത്തിനൊപ്പം
വിടവു തീര്ത്ത വര്ഷങ്ങള്‍
എവിടെയോ കൊഴിഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു

നാളെ,
നീ എനിക്കു മുമ്പെ കുതിച്ചു പായും
അപ്പോള്‍ … നീ ഓര്ക്കുമോ
ഈ പഴയ മുയലിനെ