ചെറുമര്‍മ്മരങ്ങള്‍

മറഞ്ഞിരുന്നു നീ മനസ്സില്‍ കൂട്ടുന്ന
മനക്കണക്കുകള്‍ പിഴചിടുന്നുവൊ
അകന്നിരുന്നിടാം, അകലം കൂടവെ
അകന്നുപൊയിടും മനവും മെല്ലവെ
പകുതി ചൊന്നു നീ പടിയിറങ്ങിയ
പഴംചൊല്ലില്‍ പതിര്‍ കിളിര്‍ത്തിടുന്നുവൊ
വെറുതെ ഞാനെന്റെ പഴയൊരോലയില്‍
കനവുകള്‍ വീണ്ടും എഴുതിവെക്കവെ
അരികില്‍ നിന്നുടെ നനുത്ത നിശ്വാസം
അല ഞൊറിയുന്നൊരനക്കം കേട്ടുവൊ
അകലെയെങ്ങൊ നീ ഉണര്ന്നിരുന്നെന്നെ
അകതാരില്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചുണര്ത്തിയോ
ഇരവിലെന്‍ മനം ചിരിച്ചതിന്‍ പൊരുള്‍
അവിടിരുന്നു നീ ഗണിച്ചെടുത്തുവോ
കൊതിച്ചുവോ എനിക്കരികിലെത്തുവാന്‍
അടുത്തിരുന്നോരോ കഥകള്‍ ചൊല്ലുവാന്‍
പറഞ്ഞു തീരവേ കനക്കും മൌനത്തില്‍
പകുതി ചൊന്നവ പിടഞ്ഞു നില്‍ക്കവേ
അടര്‍ന്നു വീഴുവാന്‍ മടിക്കുമെന്‍ കണ്ണീര്‍
ചെറുവിരല്‍ തുമ്പാല്‍ തുടച്ചു നീക്കുവാന്‍
വെറുതെ നിന്നെ ഞാന്‍ നിനച്ചെതെന്തിനായ്
നിനച്ചുവോ നീയും വെറുതെ എന്നെയും
മറന്നതെന്നു നാം കരുതുമോര്‍മ്മകള്‍
തിരിച്ചുവന്നുള്ളില്‍ കലമ്പലാകവേ
അറിയുന്നു മനം നുറുങ്ങും വേദന
അകലെയെങ്കിലും അരികില്‍ നീയെന്നും